ZER IKASI DUT?

Jarraian datorren hitz multzo honetan, aurtengo lehenengo lauhilabetekoan ikasitako guztiari buruzkoa izango da. Egia esateko, gauza asko ikasi eta barneratu ditudala uste dut. Klasean jorratu ditugun gai askoren inguruan nire jakintza handitu dela esan nezake, hau da , nekiena baino askoz gehiago dakit orain. Adibidez, hezkuntza sistema zer den, zelako curriculuma dagoen, gizartearen eragina hezkuntzan, irakaslearen lana zelan egin behar den, ikasleen hartu emanak eta jarrerak, teknologia berriei, eta erabilitako teknologia berriei buruz hitz egingo da. Horregatik, ondoren datozen paragrafoak hori buruzkoak izango dira.

 Hezkuntza ezaguerak irakatsi eta ikasten diren erakundea da, non irakasleek ikasleei irakatsi eta ikasleek ikasi egiten duten. Hezkuntza sistemaren barruan, bi etapa derrigorrezkoak daude, hau da, pertsona guztientzat derrigorrezkoak diren erakundeak dira. Hala nola, lehen hezkuntza eta bigarren hezkuntza. Hezkuntzarako guneak izateaz gainera, eskolak gizarteratzeko tresna garrantzitsuak dira, haurren kasuan bereziki, familiatik gizartera pasatzeko zubi moduan izana. Kasu horretatik, ezaguerak transmititzeaz haraindi, egiten, izaten eta elkarrekin bizitzen ikasteko erakundea da eskola.

 Hezkuntza sisteman ematen diren gaiak, arauak, liburuak, etab. gobernuak ezartzen ditu. Hots, arlo hau jorratzeko, hezkuntzako erakunde bat sortzen da, eta hauen betebeharra ikasturte berrietako plana egitea izango da, hau da, azken batean, curriculuma osatzean datza. Gainera, gobernuaren esku-hartzea dagoenez, beraien ideologia ezarriko dute modu zuzen batean. Adibidez, gaur egun PP- du boterea Espainian, eta beraz, LOMCE plana martxan jarri nahi dute.

 Badirudi, hezkuntza sistemak eragin zuzena du gizartearengan. Hots,kultura, maila soziala eta ohiturak modu baten edo beste baten aldatzen joan dira, eta gaur egun hezkuntza sisteman parte izatea familia gehienen eginkizun eta betebehar garbia da.

 Alde batetik, ikasgai honetan, metodologia desberdina erabili dugula uste dut, hau da, talde lanetan asko aritu garenez, ikaskideei esker nire buruarentzat ezjakinak ziren hainbat gairi buruzko informazioa eta jakintzaz hitz egin dugunez, ondorioz, ikaskideekin ikasi dudala uste dut. Hau da, besteen azalpenak entzunez eta barneratzean, gauza berriak ikasi ditut. Hala nola, hezkuntza sisteman jorratu beharreko hainbat gai; distiplina, adimen emozionala, autoestima, integrazioa, tratu txarrak, bakerako hezkuntza, LOE vs LOMCE, irakasle on baten papera zelakoa izan behar duen eta Euskal Herriko hezkuntza sistema zelakoa den ikasi dut.

 Beste alde batetik, irakaskuntzan aritzea zer den gehiago lantzeko aukera eman didala uste dut. Hau da, maila batez irakasle ideala zer den eta bere betebeharrak zeintzuk diren ikasi dut. Irakasle ideala zelakoa izan behar den erreparatuz, bokaziodun pertsona bat izan behar du, harreman onak izaten dituen pertsona bat, hots, ikasle-irakasle arteko hartu emanak zentzuk zuzentzen dakiena, konfiantza eman behar duena eta motibazioa landu behar duena. Laburbilduz, umeen gidaria den pertsona bat da.

 Betebeharrei erreparatuz, esan nezake, ikasleak irakatsi eta hezteko helburua izango duela. Gainera,irakasle talde barruan, tutoretzari buruz jorratu gara. Hau da, tutorearen lana zelakoa izan behar duen murgildu gara, eta benetan antzeman dut ez dela bat ere erraza tutorearen lana. Tutoretza- plana ikasleen eskolatze-aldi osoan orientazio eta jarraipen ekintza guztiak antolatzeko egitura da. Bertan, oinarrizko gaitasunak lortzea da orientazio eta jarraipen ekintza horien helburua. Tutorearen funtzioa, guraso, irakasle eta ikasleekin egindako bilera edo elkarrizketen bidez (bakarka zein taldeka) eta ikasleen martxa akademikoa, pertsonala eta soziala hobetzeko helburuarekin betetzea da. Beste era baten esanda, gogoeta, ekintza eta ebaluazio prozesuak dira.

 Tutoretzari buruzko, film txiki bat egin behar izan genuen, zehazki, tutoreak lehen hiruhilabetekoa bukatu eta gero, ikasle baten gurasoekin izan zuen bilera izan zen. Grabaketa egin baino aurretik, tutore batek bilerak noiz egiten dituen (kurtso hasiera, erdialdean, bukaeran eta kasu espezialetan) , zertarako balio duen, elkarrizketa egiteko zelako giroa sortu behar duen irakasleak, hau da, tutorearen jarrera oso premiazkoa izango da (adeitasuna, jarrera positiboz hitz egitea, tonu positiboa erabiltzea, sinpatia, entzuten jakitea, etab) , elkarrizketara eraman beharrekoak (ikaslearen informazioa, ikasgaien helburuak, nota boletina…) eta zelakoa izan behar den planifikazioari (elkarrizketa egiteko gidoia) buruzko informazioa batu ondoren, grabaketa egin genuen. Eta aurretik prestatuta izan harren, momentuan urduritasuna ematen duela nabarmendu ginen. Laburbilduz, esan nezake, lan potoloa izan harren, oso polita izan dela, eta pertsonalki oso baliagarria izan dela.

 Amaitzeko, blogari egingo diot erreferentzia. Oso tresna baliagarria iruditu zaidala aipatu behar du, azken batean, Juan Abasolorekin elkar komunikatzeko tresna oso egokia izan da., hau da, metodo erabilgarria izan da. Bertan hezkuntza sistemari buruzko gogoeta asko egin ditugu, eta horrek pentsatzeko aukera eman digula uste dut. Gainera, gaur egun, teknologia gabe ezin dugu “iraun” eta ikasteko modu egokia iruditu zait. 

Besterik gabe, lauhilabeteko honetan ikasi dudana kontuan izanda, nire irakasle ideala hobeto garatzen eta sakontzen trebatu naiz. Esker mila guztiagatik.

MAPA KONTZEPTUALA

MAPA KONTZEPTUALAREN AZALPENA (Zer ikasi dut?)

Hasteko esan beharra daukat, asko ikasi dudala hainbat alorretan, ez bakarrik irakasle funtzioko alorrean, baizik eta informatika eta talde-lanaren alorretan ere.

Inoiz ez naiz izan trebea, ordenagailu, internet, blog eta gauza elektronikoekin oro har. Baina ikasgai honek, ezagutza didaktikoa emateaz gain, ezagutza teknologiko hau ere eman dit, eta eskertzekoa da hori. Ezagutza hori jasotzeko, blogean murgildu gara: Nola igo argazkiak? Nola igo mapa kontzeptualak? Nola igo bideoak? Azken batean, eginez ikasten da, eta nik halaxe ikasi dudala esango nuke.
Hori esanda, talde-lanaren ezaugarriak ere ikasi ditugula iruditu zait. Hainbat lan egin ditugu batera, eta guztion parte hartzea eskatzean, denok ibili gara solasean gure lanak aurrera ateratzeko, denon iritziak errespetatu dira, denok lan egiteko era ezberdinak izna arren, beste eratara ere moldatu gara...
Oso esperientzia polita izan da alde honetatik ere.
Didaktikoki, edo ikasgaiaren ildotik, esan beharra daukat, ni nahiko gustura ibili naizela, izan ere, blogean norberaren gaiak jorratzeko haukera izan dugu eta horiek ezagutzera emateko eta guk geuk hobeto ezagutzeko aukera ere izan dugu. Horretaz gain, moduloko lanaren inguruko hainbat testu landu ditugu, guretzat lagungarriak izango direnak lana egiterakoan; tutoretza ere landu dugu, gainera puntu hau, asko gustatu zait, garrantzitsua iruditzen zait gurasoekin nola tratatu behar den jakitea etorkizun baterako eta gainera oso lan bateratsua izan da taldearentzat. Legeak ere ikasi genituen kurtso hasieran (LOMCE, LOE...) hau da, guri datorkiguna... Hezkuntzaren alorrean egindako esperimenduen artean ibili gara (Pigmalion efektua)...
Gehien gustatu zaidan lana, eta paragrafo bat merezi duena, irakasle miresgarriari eginiko lana da. Lan honekin, asko ikasi dut nik behintzat, eta nire taldekideek ere haixe ikasi dutela uste dut. Gure irakaslearen ikuspuntuak batu genituen "ikuspuntu perfektu" baten bila... eta honekin ondorioak atera genituen.
Mintegiei dagokionez, 1.Mintegia, gu elkar ezagutzeko zela argi ikusi nuen nik, horretaz gain, gure gaitasun komunikatiboa lantzeko ere erabili zen. 2.Mintegia ordea, hezkuntzan ikusten ditugun ezaugarriak lantzeko (konfidantza gure kasuan) balio izan zigun hasiera batean, baina, hori gutxi balitz, ebaluaketa taula bat egin genuen gure entzuleak ebaluatzeko.
Filmak/dokumentalak, oso interesgarriak izan dira. Niri, "La educación prohibida" pertsonalki, begiak ireki dizkidala esan dezaket; konturatu naiz, guk bizi izan dugun irakaskuntza ez dela bakarra, eta badagoela nik bezala pentsatzen duenik; honek poztasun handia eman dit.
Bukatzeko, irakaslea ebaluatu dugu, oso era ona da, ikasleak zer uste duten eta zer hobetu behar den ikusteko. Beti hobetu daiteke, hori argi dago, eta batzuetan kanpotik esaten badigute ikusten ez ditugun gauzetaz konturatu gaitezke.

Oro har, oso irakasgai interesgarria iruditu zait eta oso gustora egon naiz. Hala ere, kritika pixkat bat eginez, teknologia gehiegi nabarmentzen dela uste dut irakasgaian, eta lanak ere gehiegizkoak direla iruditzen zait, izan ere, kalitatea lortzeko kantitatea ere neurtu beharra dago.

Ikasitakoak zertarako balio izan digu? Mapa kontzeptuala

TUTORE LANAK

Orain aste batzuk, tutoretzari buruz hitz egiten eta informazioa jasotzen hasi ginen. Egia da, orain arte izan dugun jarrera, ikasle baten ikuspegitik izan dela, eta horregatik, irakaslearen paperean jartzean, konturatu nahiz tutore batek duen lan “estra” hori benetan konplikatua dela.

Hasteko, tutore bat bere ikasle baten gurasoekin egin behar duen lehen elkarrizketan, ikaslearen informazio pertsonala eta akademikoaz barne, ikasle horren familia mota zelakoa den ezagutu beharko du. Hau da, ez da berdina izango, familia tradizional batekin elkarrizketa izatea eta banandua dagoen familia baten elkarrizketa.

Zergatik aipatzen dut hau? Azken batean, ikaslea zer motatako kulturak, tradiziok, ingurugiro, maila sozioekonomiko, etab-ek  elkarrizketa egiterakoan kontuan izan beharreko gauzak izango dira. Gainera, elkarrizketa giro erosoan eta aproposean egiteko  trikimailu ezin hobeak dira.

Beste alde batetik, ikaslea ezagutzea sustatu behar dela uste dut. Pertsona bakoitza desberdinak garelako, eta horregatik “etiketak ” alde batera utzita, ikaslea ezagutzeko aukera izango dugu eta aldi berean ikaslea irakaslea ezagutzeko aukera ezin hobea izango da. Esan beharra daukat, ikaslearen nota akademikoei buruzko informazioa bere gurasoei transmititzea askotan ez dela bat ere erosoa izaten, horregatik, komenigarriagoa izaten da elkarrizketa hasterakoan, haurraren gauza positiboez hitz egiteaz, eta gero modu ez erasokorrean gauza negatiboez hitz egiten hastea.

Bukatzeko, aipatu beharra dut, gure kasu “hipotetiko” bakarrari egin geniola, eta izugarrizko lana iruditu zitzaigula. Horregatik, nabarmendu nahi dut, benetan talde oso baten tutorea izatea izugarrizko pisua duela. Azken batean, tutorea, ikaslearen garapenaren gidaria izan beharko da, ahal duen guztietan laguntzeko.

HEZKUNTZA ETA TEKNOLOGIA BERRIAK

Azken aldian, denok antzeman dugu aldaketa teknologikoa hezkuntzan, baina onuragarria al da, material guztia web batean egotea? Edo lanak egiteko ordenagailu bat behar izatea?

Pertsona askorentzat ez da posible ordenagailu bat izatea, izan ere, orain, krisialdian gaude eta familia askok ezin dituzte ia ikasketak ordaindu… nola ordainduko dute bada, material teknologiakoa? (ordenagailua, internet…) Gastu hauek, gu umeak ginenean ez ziren existitzen eta gaur egun ordenagailurik gabe ez zara inor?

Nire uste apalean, ordenagailu eta teknologia gabe inor baino askoz ere aberatsagoa zara, izan ere, pertsonalitatea gehiago garatuko duzu eta, ez diozu inolako beharrik sortuko zeure buruari.

Egia da teknologiak alde onak badituela, baino posibilitaterik ez dauzkatenentzat mundu itxia da hori. Beraz hezkuntzan, mota honetako teknologietan oinarritzea akats oso handia dela iruditzen zait eta gainera diskriminazioa eta klasismoa bultzatzen duen jarrera dela uste dut.

Non geratu dira, boligrafoak, arkatzak, kola eta guraizeak? Eskuz egindako lanak, balore sentimental gehiago du egiten duenarentzat eta jasotzen duenarentzat. Horretaz gain, kopiatzea ekiditen duzu, edo behintzat, berak eskuz kopiatzean, testua barneratzen duela jakin dezakezu.

Hau aldatzeko, metodo bat bururatu zait:

Ondo dago, klase orduetan ordenagailua erabiltzea eta honek dituen ezaugarriak barneratzea eta ikastea, baina etxerako lanak bidaltzean, eskuzko lanak bidali beharko genituzke, nahi bada klasean ordenagailuarekin ikasitakoa garatu dezakete ikasleek, baino, inoiz ez diogu ordenagailu bat erostera derrigortuko.

Beste irtenbide bat, eta nire ustez bidezkoena… material eskolarra, eskolan bertan EMATEA izango litzateke. Horrela denok berdintasun batean jokatuko lukete eta ez zen diskriminaziorik egongo. Baino badakigu hau, ezinezkoa dela… beraz egin dezagun ahal dugun guztia hezkuntzan berdintasuna bultzatzeko.

Animaliek ere sentimenduak dituzte

Gaurko sarrera honetan, Youtube-en asko harritu ninduen bideo bati buruz hitzegitea gustatuko litzaidake. Aipatutako bideo honetan, leopardo animal harrapari batek tximino bat hiltzen du, janaria lortzeko asmoz, baina tximinua hil ondoren, tximinuaren umea aurkitzen du, eta bi tximinoak jan ordez, tximino txiikia zaintzen saiatzen da.
Beste edozein pertsonari bideo honetan ikusten dena normala dela, tontokeri bat dela, kuriosoa dela... iruditu ahal zaio, baina nire ustez, bideo honekin, animaliak sentimenduak dituztela argi gelditzen zait, eta kasu konkretu honetan "leopardoa" eduki duen jarrera ezin hobea izan dela iruditzen zait.

JOLASAK ETA AKTIBITATE FISIKOA HEZKUNTZAN

Testu honekin, jolasei eta aktibitate fisikoari buruzko hausnarketa bat egin nahiko nuke. Denok dakigun bezala, umeak estimulu ugari behar dituzte egunaren zehar guztiz gustura sentitzeko.
Hainbat adibide eduki ditugu pertsona famatuen artean, hala nola Michael Phelps: kasu honetan, umea zenean, hiperaktibitatea diagnostikatu zioten, Michael txikia aktiboegia zela uste zuen bere amak, eta honi aurre egiteko igeriketan apuntatu zuen, astero ordu betez. Baina hala ere, umeak oso aktibo jarraitzen zuen... azkenean, ama konturatu zen, igeriketan 4 orduz apuntatzen bazuen egunero, aktibitate maila hori, nekearengatik jeitsi egingo zela. Eta bai, hala izan zen, aktibitatea jeisteaz gain, orain, 22 domina dauzka bere etxean!! Ez al da ikusgarria?
Adibide honekin, esan nahi izan dudana da, kirola ere, hezkuntza terapeutiko bezala erabili daitekeela.
Kirolaz gain, jolasak edo jokoek badute zerikusia umeen heziketan. Pentsatzen hasten bagara, konturatuko gara, gure gelakiderik bihurrienak hezkuntza fisikoko klaseetan ez zirela hain bihurriak, eta aplikatuagoak zirela arlo honetan. Baina zergatik?
Galdera honen erantzuna argia da, jolasak eta jokuak dinamikoagoak dira, klasean eserita egotea baino; honekin ez dut esan nahi matematika edo ingurunea interesgarriak ez direnik. Baina metodologia egokia ez dela dirudi kasu askotan. Gainera, beti errua besteei botatzen diotenez, umeak "gaizto" bezala geratzen dira beti. Hau ekiditeko, autokritika eta metodologiaren aldaketa sakona ondo legoke.
Egia da, azken urteetan, joko interaktibo ugari sartu direla umeen hezkuntzan, hala ere, joko hauek beti "kaminutik" irten gabe egin behar direla gogorarazten die irakasleak. Eta zergatik ez, irudimen jolasak egin? Adibidez ginkana hezitzaile bat (zenbakiekin, hostoekin). Ginkana bat oso dinamikoa da, eta taldean egin ezkero, talde lana sustatzen da. Beraz, aktibitate ezin hobea dugu umeen garapen sozial zein kognitiboarentzat.
Horrelako jolas eta joku gehiago egongo dira, eta gure buruan beste hainbat aurkitu ditzakegu irudimena erabiltzen badakigu; eta bestela galdetu umeei ea zein jolas bururatzen zaien, hauek irudimena bor-borrean baitute!!

Hezkuntza publikoa

Hezkuntza da mundua aldatu dezakeen bakarra. Eskoletatik irtengo dira gure ondorengoak, gazte berriakk ideia eta gauzak egiteko gogo handiarekin.

Hezkuntza ulertzeko modu desberdinak daudela argi dago. Goian dagoen bideoa gaur egungo hezkuntza sistema eta jarri nahi duten hezkuntza sistema konparatzen dute. Gaur egun ezarrita dagoen legeak zer dioen eta Lomcek esaten duena.

Bi sistemak balantza batean jarrri ondoren, zein sistema aukeratuko zenuke zure umea hezteko?

Eta zein mundu nahi duzu?

Kirolaren garrantzia umeen hezkuntzan

Ume txikiak garenean, oso garrantzitsua izaten da kirolen baten edo bestean aritzea, eta batez ere oso garrantzitsuagoa izaten da taldeko kirola izaten bada, hau da, saskibaloia, futbola, eskubaloia... Horrelako kirolak praktikatzerakoan taldean lan egiten, kiroltasunaren balioa, galtzen ikastea, entrenatzailearen (adin txikitan hezitzailea ere izan beharko dena) eginduak eta aholkuak onartzen... ikasten dugulako eta sozializatzeko aukera ezin hobea delako.

Baina bestalde, adin hauetan gurasoak jokatzen duten papera ere bere garrantzia du. Kirolaren bitartez gurasoak bere semearekin denbora gehiago pasatzeko aukera dute, garaipenak zein porrotak umeekin partekatuz eta hoietatik ikastea. Horrez gain, umeentzako bere gurasoak partiduak armaietatik ikustea konfidantza eta autoestima igotzean laguntzen du, eta hori beti izaten da positiboa.

Kirolari hauek umeak direla kontutan hartu behar da ere, eta exigentzia fisiko gehiegi eskatzea ona ez dela ere kontutan eduki behar da, eta beti jakin behar dugu ume hauek pozik edo triste joaten diren kirola praktikatzera.

Esandako dena ikusi ondoren, esan beharra daukat, nire kasuan txikitatik hasi nintzela saskibaloian jolasten eta kirol hau praktikatzerakoan ikasi nituen balore guztiak asko lagundu didatela nire bizitzan zehar, eta horregaitik pentsatzen dut umeentzako txikiak direnean ezinbestekoa dela edozein kirol praktikatzea.

DENA DA POSIBLEA

Aurreko batean, sare sozial baten surfeatzen hari nintzela, lagun batek igotako irudi bat izugarri gustatu zitzaidan. Irudiak ekarpen asko egin zidan eta ondorioz gogoeta txiki bat egiteko aukera eman ere.  Azken batean, irakaslearen helburua umek bizi duten errealitatea beste modu batean bizitzeko aukera ematea edo islatzea izango da.

Pobresian eta indarkerian bizi diren umeei buruzko argazkia da. Haur hauen egoera soziala eta kulturala desberdina izan arren, ezinezkoa den zerbait posible dela lortzea irakatsi zieten irakasle batek.

"Maestro es aquel que hace soñar a sus alumnos en hacer lo imposible".

Konfiantzaren garrantzia hezkuntza garaian

Konfiantza. Hitz honek garrantzi handia du bizitzaren arlo desberdin askotan, bai lanean, kirol taldeetan, eskoletan... Azkenengo kasu honetan, konfiantzaren garrantzia handia da. Aldebatetik umeek haien artean konfiantza eta konplizitatea izatea, klase orduetan gustora egoteko eta dudak daudenean galderak egiteko edo irakasleek egindako galderei erantzunak emateko lotsarik eduki gabe. Bestalde, haurrek irakasleekin eta alderantzizko konfiantza egotea ere funtsezkoa da, modu honetan ikasleak izan dezakeen edozein arazo tratatzea errezagoa izango da normalean.

Hezkuntzan oso eragin zuzena du, Ikasleen arteko hartu harremanak oso garrantzitsuak direla edonoren baieztatu dezake. Demagun, gure taldean bi pertsonen artean egunero iskanbilak daudela. Jokabide honen aurrean, taldeko beste partaideek ere nolabait iskanbila horretan “parte” hartzen dute. Hots, harreman txar hori haiek ere jasaten dute modu batez edo bestez. Iskanbila sortzen dutenek beste guztiak nolabait baldintzatzen dutela esan genezake.

Beste alde batetik, irakasleen arteko harremanak onak izan behar direla ere esan beharra daukagu. Bi irakasle gaizki konpontzen badira ere, arazo pertsonal horiek alde batera utzi eta armonian hasi beharko da lanean. Hau da, azken batean, bi irakasleen arteko liskarrak gertatu ezean, irakasle talde barruan konfiantza, laguntza, aurpegi onak, etab galtzen joango ziren. Eta horren ondorioak ikasleengan erreflexatuko da modu baten edo bestez.

Azkenik, aipatu beharra dago, irakasle eta ikasleen arteko harremana ona izatea oso premiazkoa dela. Irakaslea bere ikasleak ezagutu behar du eta alderantziz, ikasleak irakaslea nolakoa den jakin behar du. Hau guztia eginda, nolabaiteko armonia eraiki ahal da.

Hau guztia, talde barruko nahiz kanpo harremanak hobetzeko eta denen artean  konfiantza izateko aipatu dugu. 

Umetan eta gaztetan, generoak beti bereiztu izan dira eskolan zein kalean; izan ere, mutilak mutilekin ibiltzen dira eta neskak neskekin. Mutilak futbolean, gaiztakerietan eta abarretan ibiltzen diren bitartean, neskak “kutxitxeoan” eta jolasean ibiltzen dira. Hala ere, badira hezkidetza momentuak ere, hasieran, baliteke mutilak gaiztakeriak egitea nesken atentzioa irabazteko. Momentu hortatik, hezkidetza erlazio bat hasten dute umeek, nahiz eta ez konfidantzazko erlazio bat izan.

Beste batzuetan, koadrila mixtoak ikusi ohi dira umeetan. Koadrila hauetan, neskek eta mutilek garrantzi berdina dute, eta ondo eramaten dira haien artean. Hala ere, adituek ez dute uste konfidantza maial hori garatzen denik horrelako kasuetan, izan ere, konfidantzazko erlazio bat eratzeko nagusiagoak izan behar gara eta pertsonalitatea garatuagoa izan behar dugu.

Hezkidetza, ikasgela sortzen dira umeetan, bai mutilen artean, nesken artean edo bi sexuen artean. Horregatik du garrantzia hezkuntza eredu mixtoak,etorkizunean, genero arteko berdintasuna, hezkidetza eta konfidantza bermatzen bai du.

Gure helburu nagusia arazoak izaterakoan, jarrera onez eta laguntza eskaintzearekin bat dator, “familia” bat sortu. Hau da, talde bakar bat osatzea.

Hau guztia lortu ahal izateko, joku naiz, jolas desberdinekin lan egingo dugu. Hona hemen link batzuk horri buruz:

http://juegosydinamicasdegrupo.blogspot.com.es/p/confianza.html

http://www.youtube.com/watch?v=UZ0KukmEXg0

http://www.eliceo.com/stag/dinamicas-y-juegos-de-confianza.html

TALDE BARRUKO HARREMANAK ESTUTU

Jende talde batean harremanak estutzea izango da guk jorratuko dugun gaia. Oso garrantzitsua iruditzen zaigu talde baten barruan kideen arteko erlazioak onak eta estuak izatea. Denok dakigu elkarlanean hobeto funtzionatzen dela bakarrik baino.

Harreman estuak sortzeko, ezinbestekoa da lehenik, beste pertsonekin dugun konfiantza handitzea edo estutzea. Azken batean, beste pertsonan ez badugu konfiantza, gu bion arteko harremana hotz-itu egingo da, ondorioz, gure lagun erlazioak ez du aurrerapausorik emango.

 Gure helburu nagusiak, pertsonen baloreak ikasi eta barneratzea izango dira, hala nola, laguntasuna, lankidetza, elkarkidetza, etab landuz. Honetarako, jolasa erabiliko dugu tresna moduan. Jolasa oso interesgarria eta motibagarriak bihurtzen dituzte jorratu beharrekoak.. Hots, teknika hau gauzatzean, oso nabaria da kideen arteko komunikazioa handituko dela. Beste era batean esanda, kideen arteko laguntasuna zerotik goraka egingo duela.

taldeko ondorioak mapa kontzeptualean

IRAKASLEEN ELKARRIZKETEN ONDORIOAK

Talde barruan, irakasle miresgarriari egindako elkarrizketa desberdinak abiauntu hartuta, ikasitakoa bateratu eta amankomunean jarri ditugu. Ikasitakoa sailkatuz, ondorio desberdinak atera ditugula esan genezake. Hona emen gure ondorioak:

 

·         Irakasle baten funtzioa:

o       Bokazioa izatea.(pedagogia,psicología,kontzientzia). Barnean eramaten den zerbait da. Ez baduzu gustoso umeekin haritzea, irakasle txarra izango zara,

o       Beste irakasleekin harreman onak izatea.

o       Arduratsua izatea.

o       Ikasleekin konektatu. Kasu hau oso berezia dela esan genezake, hau da, ikasle bat irakasle baten oroitzapen onak baditu, bere lana ondo egin duen seinale izango da.

o       Arazo guztiak soluzioa dutela irakatsi behar zaie ikasleei. Arazo oso larria izan harren, soluzioa bilatzen lagundu behar zaie.

o       Hazerreak eta mala letxeak alde batera utzi behar dira. Etxeko arazoak alde baten utzi.

o       Klase bat ematerako orduan urduri egon harren, ezin da nabaritu. Hau da, ikasleak urduri zaudela nabaritzen badute, agian baten- bat horretaz aprobetxatuko da.

o       Limiteak ezarri behar dira. Lehen egunetan batit bat. Konfidantza asko lehenengo egunetik txarra izan ahal da.

o       Ikasleak motibatu behar. Honetarako, metodo desberdinak erabiliz.

o       Etiketak ipintzea erraza da.

§         Notak, objetiboki jartzen zaiatu.

o       PRAKTIKAK OSO GARRANTZITSUAK dira. Aprobetxatu beharreko zerbait da.

o       Gurasoekin harreman ona izatea gomendatzen da. Hala ere, Kontuz! Guraso asko oso astunak bai dira.

 

·         Gaur egungo Hezkuntzaren egoera:

o       Hezkuntza sistema gaizki planteatuta dago. 16 urterarte denok eskolan egon behar dute, eta askok oso garbi dute ez dutela ikastea nahi eta adibidez ziklo bat egitea nahi dutela.

o       Irakasten diren gauza asko ez dira ezertarako balio. -Klaseak dinamizatzea, hots, liburu gutxiago erabili eta berbatan  gehiago, aktibitate desberdinak egin..

o       FRAKASO ESKOLAR inbentatutako termino bat da.

o       Irakasleekikoi errespetua gero eta txikiagoa da.

Xabin irakaslearekin edukitako elkarrizketa

Orain dela egun batzuk, nire ustez bizitza osoan eduki dudan irakaslerik onenari galdeketa bat egin nion, eta puntu interesgarri batzuk atera nituen. Gaurko sarrera elkarrizketa honetari buruz eta ateratako puntu garrantzitsu hauei buruz izango da.

Lehenik eta behin esan beharra dago, berarekin kontaktuan jartzeko, bai telefonoz bai pertsonaz, arazo batzuk eduki ditugula, berak klaseak goizez ematen dituelako eta guk arratsaldez, eta honen ondorioz hain berandu igo dut gogoeta hau.

Irakaslearen izena Xabin Arriola da, eta Arrasaten TAFYD Goi Mailako Zikloko irakaslea da. Orain dela 21 urte hasi zen irakasle moduan lan egiten, eta irakasle izandako urteetan Lehen Hezkuntzan, Bigarren Hezkuntzan eta Goi Mailako Ziklotan egin du lan, eta horretaz gain monitore moduan ere lan asko egin ditu. Elkarrizketa hau egiteko Xabin aukeratu nuen, nire ustez bera delako irakasle ona izateko jarraitu beharko dudan adibidea, eta berarekin egondako 2 urteetan ez didalako inoiz huts egin.

Aipatu nahi dudan lehengo puntua, arazoen aurrean berak hartzen duen jarrera edo egiten dituen gauzak zeintzuk ziren galdetu nion, eta hau izan zen bere erantzuna: "Inportantia izeten da, nik uste dot, jarrera proaktibo bat eukitzea, reaktiboa baino gehixau, hau da, sarri egon bigare listo egoeria berotzen, berotzen, berotzen doiala, orduen, inportantiena ustedot dala, okerrera joan aurretik antizipatzea, eta jarrera proaktiboarekin ez ustea jarrera hori guztiz zailtu dadil". Bere partetik jarrera hau askotan ikusi dut berarekin egondako bi urteetan, eta egia esanda gehienetan lortu egiten zuen arazo konpontzea. Honekin esan nahi dut, irakasleak kapaz izan behar dela arazo txiki bat dagoenean identifikatzeko, arazo hori handitu ez dadin, denon onerako.

Aipatu beharreko bigarren puntua, gaur egun Unibertsitatetik irtetzerakoan lehen baino hobeto prestatuta irtetzen garela aipatu zuen, orain dela urte batzuk kasu errealen praktikak ez zirelako egiten, eta gaur egun ordea, kasu praktiko asko egiten direla, eta hori oso positiboa dela uste dugu Xabinek eta biok.

Bi puntu hauetetik gain, arritu eta gustatu zitzaidan puntu asko egon ziren elkarrizketa honetan, eta lana aurrerago lana entregatzeko momentuan gauza gehiago kontatuko ditut.

Bukatzeko esan beharra daukat, Xabin-ekin daukadan erlazioa oso onda dela eta dudarik gabe nire bizitza osoan eduki dudan irakaslerik onena dela argi utzi nahi dut, adibidez, ikasleekin duen konplizitate eta konfiantzagaitik. Berarekin klasean egoterakoan banekien bera irakaslea zela, baina edozer gauza txarto bazioen edo arazoren bat banuen, banekien bere laguntza edukiko nuela, irakaslea izateaz gain laguna ere delako.

ELKARRIZKETARI BURUZKO GOGOETA

Elkarrizketa egiterako orduan,oso gustura eta giro paregabe batean murgildu naiz. Hautatu dudan irakaslea, DBH 1 eta 2-ko plastikako klaseak eman zidan pertsona da. Honi ezker, nire kreatibitate maila eta arteetako miresgarritasuna haunditu zela esan nezake.

Beste akde batetik, elkarrizketa hitza entzun nuenean pertsona hau gogoratu nuen. Oso berritsua denez, ez nituen arazorik izan denbora kontuan. Galdera bat egiten nionean, horri buruz zakonki hitz egiten bait zuen. Hots, gaia osotasunean jorratzen zuen. Egin nituen galderei buruz, bera ere gustura egoteko egin nituen. Bere ikuspegi profesionalak harritu ninduen. Bere esperientzia kontatzen hari zenean emozio puntu batekin kontatzen zidala nabarmendu nion.

Egitan, oso gustukoa duela irakastea konturatu nintzen. Berak kontatu zidan, txikitatik gustuko zuela besteei irakastea eta gainera bere ustetan ondo irakasten zuela. Horregatik hasi zen eskolako umeak hezten.

 Elkarrizketa hau oso baliogarria izan da niretzat. Irakasle baten ikuspegi orokorra nahiz zehatza hobeto ulertzen ikasi dut. Baita bere jarrera nolakoa izan behar den ikusi dut.

 Nabarmendu naiz, ematen duena baina konplikatuagoa dela heztea. Baina benetan gustukoa baduzu ondo egingo duzula ere. Hots, Irakasle bat jaio egiten dela eta ez sortu.

Gure irakasleari elkarrizketa

Oraingoan, irakasle bati elkarrizketa bat burutzea egokitu zaigu; nire kasuan, Lehen Hezkuntzan izandako andereño bati egin diot elkarrizketa: MariVi Urteaga andereñoari egin diot, berak niri, Ingelesa eta plastika eman zizkidan La Salle Legazpi ikastetxean.

Elkarrizketa honetan hainbat sorpresa eraman ditudala aitortu beharra daukat, handiena: andereñoak eta nik ez dugula bat egiten irakasteko pentsamoldean, eta nik ez nuen ala izango zenik uste, baina berak “konpetentzia” erabiltzen du umeen motibazio iturri bezala. Hala ere, nik nire iritzia azaldu diot, eta errespetatu egin du, horretaz gain, esperientziaren garrantzia azpimarratu du berak.

Ordu eta erdi egon gara hizketan gutxi-gora-behera, eta hainbat gauzetan bat gentozela ere somatu dut. Adibidez, moduloko lanaren gaia azaldu diot eta horri buruzko azalpena eskatu diot; bera bat zetorren nirekin, eredu mixtoaren alde zegoen, nahiz eta eredu segregatuan ere aipu batzuk aipatu izan dituen. 

Nik nire ikuspuntua azaldu diot, irakaskuntza libertarioaren aldeko argudioak emanez, baina bera ez zetorren nirekin bat, izan ere arazo asko ikusten zizkion hezkuntza eredu horri; adibidez, etorkizunean umeak izango duen nibel kognitiboa edota nibel akademikoa. Hala ere, nik ideia horiei, nibel sozialaren garapenarekin aurre egin diet. 

Bukatzeko, gomendio bat eskatu diot, eta bere gomendiorik politena, disfrutatzeko izan da. orain ikasten ari naizela, ikasle bizitzaz gozatzeko, lagun asko egiteko eta asko ikasteko; eta ondoren, lanean hasten naizenean, umeetaz gauzarik hoberenak ateratzeko eta haietaz gozatzeko ahal dudan moduan. Horretaz gain praktiken garrantzia behin baino gehiagotan azpimarratu dit MariVik.

Oso elkarrizketa sakona izan da, asko ikasi dudala uste dut, eta sorpresa asko hartu ditut, baina oso ondo pasa dut aktibitate hau burutzen.

Hezkuntzari buruzko Mapa kontzeptuala

Hona hemen 4 testu irakurri ondoren egindako mapa kontzeptuala. Espero dugu argi eta garbi ulertzea.

KILOMETROAK

Kilometroak. Gipuzkoan urtero urriko lehenengo igandean antolatzen den festa bat da. Bertan kontzertu, ekitaldi, antzezlan eta beste hainbat ikuskizun aurki ditzakegularik.

Baina festa honek hezkuntzarekin duen lotura garrantzitsuena, bertan ateratzen den diru guztia ikastolen elkarteari laguntzeko izaten da, diru honekin ikastolen egoera hobetuz edo eraikin berriak eginez.

Euskal Herriko beste probintzietan ere aurki ditzazkegu horrelako festak, adibidez, Bizkaian(ibilaldia), Araban(araba euskaraz) eta Nafarroan(nafarroa oinez).

Ikastolentzat izaten den laguntza haundiarengaitik egiten dut gaurko aipamena festa honi, horregatik, aurtengo kilometroen laburpen txiki bat uzten dizuet, Tolosa herrian izan delarik.

ANANARKISMOA HEZIKETAN

 

Gaur egungo heziketa nolakoa den pentsatu al dugu inoiz? Ba nik, oraingo honetan honi buruzko ausnarketa egingo dut  eta beste modelo hezitzaile bat azalduko dut.

Kasu honetan nire gustuko gai batekin lotu dut heziketa, anarkismoarekin; badadit, batzuek kaosa dela pentsatzen dutela, beste batzuk utopikoa… eta oraingo gizartea ez al da kaosa? Eta demokrazia bat ez al da utopikoa?

Hezikata, gizartea bezala, kapitalismoaren oinarrietan eratuta dago. Hau da, disziplinan eta autoritatean oinarritutako heziketa dugu, eta honek etorkizunerako arazoak ekartzen dituela uste dut, izan ere, sistemaren menpe geratzeko egindako heziketa mota da eta ondorioz, guri askatasuna kentzeko egina. 

Zertagatik ezin dugu geure sistema propioa antolatu gela baten barruan? Autoritatea moztuta, disciplina ekidituta, modelo asanbleario batekin… modeloa asanbleario hori adibidez, oso ideia ona iruditzen zait; bertan, espontaneitatea, askatasuna eta komunikazio askea lantzen dira pertsonen artean, eta ez ierarkikoki ezarritako “ ikasle-irakasle” tratua.

Hauek dira heziketa libertario baten oinarriak:

• ·         Norbanakoaren askatasuna: norbanakoaren askatasuna bai, baino ondokoarena zapaldu gabe, kontuan izan behar dugu talde batean gaudela.

• ·         Autoritateen kontrakoa: inork ez dio inorri agintzen, gauzak denon artean erabakitzen dira eta era zabal batean gainera.

• ·         Norbanakoaren autonomía: ierarkizazioaren aurkako ideia dugu hau. Guztiok dauzkagu betehearrak eta eskubideak, hauek, era boluntarioan hartuko ditugu.

• ·         Jokua, ikasteko modu bat bezala erabiltzea.

• ·         Sexu  zein arraza berdintasuna bermatzea eredu mixto batekin. Ez baitdugu ezergatik inor diskriminatu behar, ez arraza, ez sexu edo arazo fisiko zein psikiko batengatik.

Era honetara, pertsonak sortuko ditugula uste dut, eta ez zenbaki soil eta sinple batzuk…